Odpust „toties – quoties” (tyle razy – ile razy)
Tyle razy, ile razy ktoś nawiedzi kościół, kaplicę i odmówi przepisane modlitwy
(Ojcze nasz, Wierzę w Boga, Wieczne odpoczywanie…) uzyskuje tyle odpustów zupełnych w intencji dusz w czyśćcu cierpiących.
Odpusty te można uzyskać od 1 listopada od nieszporów (ok. godz. 15.00) do 2 listopada (godz. 24.00) oraz w pierwszą niedzielę po 2 listopada.
(Stan łaski uświęcającej, Spowiedź, Komunia Św. Ojcze nasz, Wierzę w Boga w intencji Papieża.)
ks. Krzysztof J.
ŚWIĘTA PENITENCJARIA APOSTOLSKA
(Urząd dla spraw odpustów).
DEKRET.
Odpust zupełny „toties quoties” może być uzyskany 2 listopada
lub w następną niedzielę.
Ojciec Święty Pius X Dekretem Św. Oficjum z dnia 25 czerwca 1914 roku[1] udzielił odpustu zupełnego „toties quoties” na zwykłych warunkach tym wszystkim wiernym, którzy w dniu drugim listopada pobożnie nawiedzą jakikolwiek kościół lub kaplicę publiczną, albo też półpubliczną, dla prawnie z niej korzystających z tym, ze odpust można uzyskiwać za zmarłych.
Często zaś w ciągu ubiegłego czasu do Św. Penitencjarii napływały prośby, w których wyrażano pragnienie, by odpust ten mógł być również pozyskiwany w następną niedzielę; w tym zaś zwłaszcza celu, by ci również mogli korzystać z tej bardzo cennej łaski, którzy tego nie uczynili w Dniu Zadusznym.
W związku z powyższym Ojciec Święty Pius XI na audiencji udzielonej w dniu 10 grudnia 1938 roku niżej podpisanemu Kardynałowi Wielkiemu Penitencjarzowi raczył postanowić i zarządzić, by wspomniany odpust mógł być pozyskiwany albo w dniu 2 listopada, albo w najbliższą po nim niedzielę, z zachowaniem pozostałych warunków tak wspomnianego Dekretu Św. Kongregacji św. Oficjum, jak Dekretu Św. Penitencjarii co do pozyskiwania odpustu zupełnego „toties quoties”[2].
Niniejsze zarządzenie ma po wieczne czasy zachować moc swoją, bez wysyłania listów apostolskich w formie breve; uchylając wszystkie sprzeczne z nim przepisy.
Dan w Rzymie, w siedzibie św. Penitencjarii w dniu 2-go stycznia 1939 roku.
(––) Kardynał Wawrzyniec Lauri
Wielki Penitencjarz.
(––) S. Lazio, Regens.
[1] Acta Ap. Sedis, tom IV rok 1914 str. 378
[2] Acta Ap. Sedis, tom XXII, rocznik 1930, str. 363
